MAYA COUNTRY; GUATEMALA

De stad Antigua was onze eerste stop in Guatamala, na een mini bus rit van 6 uur liepen we vermoeid door de straten opzoek naar onderdak. Ons boek verwees ons naar een straat een beetje uit het centrum waar, natuurlijk alle namen van de hostels veranderd waren en hierbij kwam nog eens dat ze allemaal vol waren. Na wat zoek werk waren we terug waar we begonnen waren en vonden we een kamer in the "Black Cat".  Na ingechecked te zijn, hebben we een begin gemaakt met het stadje te verkennen.  Dit hebben we 3 dagen gedaan, waar we onder andere een Jade museum hebben bezocht, waar Koen wederom een attractie werd en Susanne eindelijk haar nieuwe handtas vond. Het Jade museum was indrukwerkend om te zien hoe ze vroeger deze keiharde steen bewerkte om er sierraden van te maken. Koen werd tijdens een act van een straatartist (mimé) natuurlijk tussen het publiek uit gevist om mee te helpen in zijn voorstelling. Na 15 minuten en vele foto's en filmpjes mocht hij zonder enig groot gezichtsverlies weer in het publiek gaan zitten.

Op de dag dat we verder gingen reizen  werd Susanne ziek. Het was zo erg dat we hadden besloten dat we een dag later zouden doorreizen, Jammer genoeg wilden ze de tickets niet meer veranderen dus zijn we toch maar naar San Pedro gegaan. San Pedro aan het meer van Antillia, lag er heel mooi bij! Het meer ligt in een vallei met daarom heen 4 dorpjes.  De weg naar San Pedro toe is erg steil met de nodige onoverzichtelijke haarspeldbochten, gelukkig hadden we een zeer "betrouwbaar" busje. Het is een wonder dat sommige voertuigen hier in Midden-Amerika nog rijden. Het helpt ook niet echt dat men hier gewoon een rijbewijs koopt zonder echt lessen of een examen. Maar we hebben San Pedro zonder kleerschuren gehaald en zonder dat Susanne nog zieker is geworden. We kwamen 's avonds in het donker aan en een local zou ons de weg naar ons hostel wel wijzen ookal zeiden we dat dat niet nodig was. Achteraf waren we wel blij dat hij ons de weg heeft gewezen want San Pedro bestaat uit allemaal kleine zandpaadjes tussen alle gebouwen door. Op het begin dachten we dat hij ons naar een afgelegen plekje wilde brengen om ons te beroven ofzo, maar na een tijdje werd het duidelijk dat dit gewoon de straten van San Pedro zijn (ook hielpen de bordjes van het hostel langs de straatjes ook wel in dat vertrouwen). Maar uiteindelijk kwamen we bij ons hostel wat een heel gezellig en oosters tintje had.

We zijn in totaal 3 dagen in San Pedro gebleven. We wilden maar 2 dagen blijven, 1 dag om het kleine stadje te verkennen, 1 dag om de beroemde en kleurrijke Chichi markt te bezoeken in Chichistango en 1 extra dag om uit te zieken omdat Susanne weer te ziek was om te reizen. De Chichi markt was leuk om te bezoeken ookal hebben we niets gekocht. Er zijn echt honderden kraampjes op elkaar gepropt met net genoeg ruimte om tussen de kraampjes door te lopen. Ze verkopen hier echt alles. Van kleding tot eten, van spullen voor je fiets tot een kat in de zak (er was letterlijk een kat in de zak te koop). Onze voornaamste bezigheid daar was op de stappen van het kerkje te zitten midden in de markt en gezellig mensen kijken. We zijn er nog niet overuit wat leuker is om te kijken, lokalen of de toeristen. Na San Pedro zijn we naar Lanquin vertrokken omdat iemand had gezegd dat we echt naar Siamuc Champai moesten in de buurt van Lanquin dus zodoende kwamen we na een 12 urige busrit in Lanquin terecht in het mooie hostel Retero op de oever van de rivier. We hebben hier natuurlijk de beroemde Siamuc Champai bezocht wat een rivier blijkt te zijn die op een ontzagwekkende manier ondergrond verdwijnt voor een aantal meter. In het regen seizoen overstroomt deze rivier en stroomt hij ook bovengronds. Hierdoor onstaan er voor de rest van het jaar hele mooie helder blauwe poelen bovengronds waar je in kan zwemmen en relaxen. En 's avonds zijn we naar de batcaves gegaan om de vleermuizen te zien uitvliegen. We hadden een grote zwarte stroom van vleermuizen verwacht, maar een was eerder een klein druppelgewijs stroompje maar nog steeds leuk om te zien. Onze gids had er zelfs (heel zachthandig) eentje voor ons gevangen om aan ons te laten zien. Tijdens ons verblijf in Lanquin hebben we besloten om onze reisplannen maar weer eens om te gooien omdat we toch wel graag de 5 daagse jungle hike naar El Mirador wilden ondernemen.

Dus op naar Flores om onze junglehike te regelen. We waren al met z'n vieren. Een Amerikaanse die we in Lanquin hebben ontmoet en een Duitser die we op de weg naar Flores hebben ontmoet. Maar om de kosten te drukke hadden we nog 2 andere mensen nodig. Dus na veel moeite hebben we op de avond voordat we zouden vertrekken nog 2 Australische jongens op de kop getikt en waren we klaar om te vertrekken. Worden we de volgende dag opgehaald blijkt dat onze meneer die alles heeft geregeld tussen 8 uur 's avonds en 6 uur 's ochtends nog 7 andere mensen tussen het vuil had gevonden en dat we nu met z'n 13e zijn. Teveel mensen en onze prijs bleef het zelfde, maar goed konden niet meer terug.

De dag voordat we vertrokken hebben we nog de beroemde ruines van Tikal bezocht wat heel indrukwekkend was met een zeer mooi uitzicht vanaf de hoogste tempel waarbij het leek alsof er geen stad of niets in de omgeving was, alleen maar jungle.We zijn benieuwd of El Mirador hier aan kan tippen.

Op onze eerste El Mirador dag kwamen we na een 3 uur durende rit aan bij ons begin punt met een uur vertraging dankzij een klapband die de chauffeur creatief moest verwisselen. Charmilita is ons begin punt en is een héél klein dorpje aan het begin van de jungle. Na de lunch en het opzadelen van de pakezels (gelukkig hoefden we onze spullen niet zelf te dragen) gingen we op weg. De eerste dag was gelukkig maar een halve dag en hoefden we maar 5 uur te lopen. Merendeel was over een zeer moeilijk beloopbaar pad van op gedroogd modder met allemaal gaten erin van de eerdere ezels. Dat samen met overal stoppen om elke plant en dier te bekijken maakte voor een zeer vermoeiende wandeling met een hoog tempo. Maar we hebben het gehaald en toen de zon onderging kwamen we aan bij ons eerste kampement bij de ruines van Tintal. Het kampement is een rangerstation dat bestaat uit een afdak voor onze tenten, een afdak voor het kookgedeelte, een afdak voor de rangers natuurlijk en een wc pot boven een vies gat met kakkerlakken, gelukkig wel enigzins afgezet voor wat privesie. We hadden 3 tenten dus het was zeer gezellig in de tent met z'n 5en en we sliepen op een schuimrubber matje met een deken voor de ontzettende koud tijdens de avond. Zoals je kan raden hebben we heerlijk geslapen en waren we zeer uitgerust voor de volgende dag lopen in de jungle. De 2e dag was een 8 urige loopdag en toen we aankwamen in El Mirador waren we kapot, maar wel heel blij dat we op onze bestemming waren aangekomen. We begonnen een beetje te twijfelen op al dat lopen in die hitte het wel waard was maar toen we de zonsondergang gingen bekijken op de ruines van de tempel El Tigre werd het ons duidelijk dat al het lopen het zeker waard was. Wat een ongelofelijk uitzicht over de hele jungle. In de verte is Tikal zelfs te zien en een of andere tempel in Mexico. Hier lijkt het niet alleen of er geen dorp in de omstreken is en alleen maar jungle maar is het ook echt zo. En we hebben de eerste teek ontdekt op Koen z'n buik :)

De volgende dag hoefde we niet meteen in de benen en ging iedereen eerst heel leuk voetballen. Iedereen behalve Susanne want die was lui :) en het Amerikaanse meisje want die had volgens haar helemaal geen coordinatie. Nadat iedereen uit gevoetbald was zijn we El Mirador gaan bezichtigen. Het is niet zo ver uitgegraven als Tikal en daarom krijg je ook niet zo'n goed beeld van hoe het er allemaal uitzag. Maar El Mirador is meer ruiger en daarom heeft het duidelijk zijn eigen charme. Zo zijn de tempels niet helemaal uitgegraven tempels maar meer een berg stenen, half uitgegraven met een waanzinnig uitzicht. 's Middags moesten de mannen natuurlijk weer basketballen voordat we weer gingen genieten van de zonsondergang op El Tigre. Jammer dat we met z'n 13e zijn. Dat zijn te veel mensen op zo'n klein uitkijk plekje boven op de jungle om in stilte van al die schoonheid te genieten :)

En toen was de dag aangebroken dat we weer op weg gingen naar Flores. Aangezien we alle dieren en bomen wel gezien hadden hebben we er een tempo ingehouden en kwamen we al na 4 uur ipv 8 uur aan bij Tintal. Waar we 's avond weer de tempel op geklommen zijn om ook hier te genieten van het uitzicht en de zonsondergang. We hadden een schitterend zicht op El Mirador en het was verbazend om te zien wat voor afstand we vandaag hebben gelopen. De volgende dag hebben we eerst de Tintal ruines bezocht voordat we gingen lopen. En vandaag is het ons gelukt om ipv van 5 uur maar 4 uur te lopen. Ik was even vergeten wat een onzettend vervelend pad het laatste stuk was om te lopen maar na 4 uur deden onze enkels onwijs veel pijn dankzij al het zwieberen op het opgedroogde modder. Maar we hebben het gehaald en ik had deze laatste dag ook een teek te pakken. En na weer een 3 uur durende rit ook weer met een klapband (alleen duurde deze niet zo lang om te verwisselen) kwamen we in Flores aan en daarmee weer in de bewoonde wereld. Het eerste wat we hebben gedaan is een welverdiende douche nemen die we in 5 dagen niet hebben gehad. En daarna heerlijk gegeten en op een echt bed geslapen. Daarna moesten we een hele dag bij komen en zo min mogelijk lopen voor dat we klaar waren om naar Belize te gaan om te genieten van een paar dagen bounty strand.