De feestdagen in Nicaragua

Ja we weten het! Het is weer een tijdje geleden dat jullie wat van ons hebben gehoord. Maar we hebben het ook heel druk met reizen en ontspannen :) Maar we zullen jullie verder op de hoogte brengen vanaf Costa Rica. Omdat we zo'n gemakkelijke grensovergang hadden van Panama naar Costa Rica verwachte we niets anders van de grensovergang naar Nicaragua. Ookal zeiden ze dat het wat langer kon gaan duren en dat het bijna kerst was. En ja hoor we stapten uit de bus bij de grens en zagen een hele lange rij voor ons uit strekken. Om een lang en saai verhaal kort te houden na 4 uur waren we de grens over in Nicaragua!! Gelukkig dat we al om 7 uur 's ochtends bij de grens stonden zodat we alsnog ergens in de middag op onze eerste bestemming in Nicaragua aankwamen. San Juan del Sur is een klein strandplaatsje waar je de dagen voor kerst heerlijk bij kan kleuren op het strand. Leuk om te zeggen als het winter is in Nederland!! San Juan heeft een heel mooi strand met een mooie baai. En we hoeven ook niet meer naar Rio de Janeiro want ook hier in San Juan hebben ze een jesus beeld op een berg (de grootste na die van Rio) Maar het mooiste van San Juan was toch wel ons hostel! Of beter gezegd de rooftopbar met cocktail happyhour :) Ik heb mijn spaans kunnen oefenen met het vragen wat er in alle cocktail zit. Een goeie tijdsbesteding van de avond. Voor de rest probeerd we al een beetje in de kerststemming te komen door alle kerstversiering op straat, zoals een opblaaskerstman en kerststalletjes.

Op 24 december zijn we vertrokken naar Isla Ometepe om op Hacienda Merida onze kerst door te brengen. En ondanks alle kerststalletjes die ze in Centraal Amerika hebben komen we niet echt in de kerststemming met dat mooie weer. Jullie hadden maar geluk met al die sneeuw ;) We hebben op kerstavond een kerstbuffet gekregen (hetzelfde buffet als anders alleen nu met kalkoen). En we hebben met een mede Nederlander afgesproken om op 1e kerstdag met z'n 3en naar de San Ramon waterval te hiken. Iemand op de hacienda vertelde dat de waterval niet echt heel bijzonder was en na 2 uur van de 3 uur stijl omhoog lopen begonnen we hem toch heel erg te geloven. Maar we waren nu al zo ver dat we door zijn gelopen. En gelukkig maar want al was de waterval niet groot en was wel een mooi gezicht. Vooral omdat de wind al het water van de waterval af droog met een mooi regenboog als gevolg. Ja een leuke manier om je 1e kerstdag door te brengen. Na de hike besloten we om maar eens een duik te wagen in het meer waar de Hacienda recht aan lag. Maar dankzij de verhalen over mensetende zoetwater bullsharks maakte dat ik me niet echt kon ontspannen. Oke de laatste mens die opgegeten was, was 10 jaar geleden maar je zal net zien dat de dag dat ik ga zwemmen de dag is dat zo'n haai opeens weer trek in mens krijgt!! Ik heb het toch twee baantjes van wal tot eind steiger volgehouden totdat ik het water uit ben geklommen. En 's avonds blijk dat Koen een schaakpartner had gevonden in een oudere Canadese man en een jong Amerikaans jongetje. Gelukkig want schaken is niet echt mijn ding. Op 1e kerstdag wordt er hier niet echt veel gevierd of misschien hier op de Hacienda niet en 2e kerstdag ook al niet. Dus behalve heimwij hebben naar de gezellige Nederlandse kerst, koud en met familie hebben we op 2e kerstdag niet veel gedaan behalve een beetje lui in een hangmat hangen en genieten van de zon.

En 3e kerstdag is het al weer tijd om verder te reizen naar Granada. Onze eerste grote stad hier in Nicaragua en niet echt om over naar huis te schrijven. Ze hebben 1 hele drukke straat vol met verkeer en kraampjes waar je continue aan de arm wordt getrokken en de vraag Que busca? (Wat zoekt u?) te horen krijgt. Ha kennen ze ons Nederlander nog niet; kijken, kijken niet kopen. En er is 1 gezellige brede straat waar geen verkeer mag komen met allemaal restaurants. Denk speciaal aangelegd voor de touristen. Anderhalve dag was zeker meer dan voldoende voor ons in deze stad. Maar we hebben wel de moeite genomen om toch een museum te bezoeken vol met interesant maya aardewerk.

Na Granada hebben we de hoofdstad Managua aangedaan voor een overnachting. Voornamelijk omdat er een hele luxe biosscoop in de stad was die we graag wilde bezoeken :) Elke keer denken we dat er toch wel iets te zien moet zijn in een grote stad (vooral de hoofdstad) maar elke keer worden we weer teleurgesteld. Zo ook met Managua. Er is hier echt niets interesants te zien. We hebben de hele middag rondgelopen op zoek naar interesante dingen, maar we hebben niets gevonden. Zelfs het centrale park en de bijbehorende kerk waren zo klein en armoedig dat we ze bijna hadden gemist was het niet dat we na meer dan een uur in de hitte te hebben gelopen we even wilde rusten in dat kleine parkje met een beetje schaduw van die paar boompjes. Ja dat was dus het centrale park. Maar we hebben 's avonds op grote leren fauteuls gezeten met uitklapbaar voetensteun en bediening met een druk op de knop om Gulivers Travels in 3D te zien. Ja dat was de trip naar Managua wel waard J

Na Managua zijn we naar Leon gegaan om daar oud en nieuw te vieren. We kwamen daar de 30^e aan het hebben op ons gemak de stad verkend. Al een leukere stad dan Granada of Managua, maar ook weer geen geweldige stad. Er waren rondom het centrale park allemaal kraampjes dankzij de feestdagen dus dat gaf wel een extra sfeertje. Oudjaarsdag hebben we een stadstour gedaan met een jonge nigaraguaanse dame als gids. Zo’n tour geeft je altijd een veel beter beeld van de stad. Misschien ook een reden waarom we Leon een leukere stad vinden dan de rest in Nicaragua. We hebben door het hele centrum van Leon gelopen en veel informatie gekregen over de stad zelf en zijn historie maar ook over de historie van Nicaragua en hoe ze hebben gevochten voor hun vrijheid. We hebben boven op het dak van de grootste kathedraal gestaan en alle 7 vulkanen gezien die om Leon heen liggen waarvan er nog 2 actief zijn. We zijn naar 2 musea geweest. Een van over de folklore verhalen van Nicaragua en de geschiedenis van het gebouw waar het museum in was gevestigd (een voormalige gevangenis). En we zijn naar het museum van Ruben Dario geweest, een hele bekende dichter. Ja we kunnen af en toe wel cultureel doen hoor, niet al te vaak, maar af en toe. Het was in ieder geval leuk om een ander beeld van de stad te krijgen dan als we er zelf door heen zouden zijn gelopen. We hebben onze gids uitgehoord over hoe oud en nieuw hier gevierd wordt en blijkt dat ze hier tot 12 uur de straat op gaan om te kijken wat er te doen is en om 12 uur gaan ze naar huis om een groot feestdiner met de familie te eten en oud en nieuw met de familie te vieren. Tja aangezien dat een beetje moeilijk gaat voor ons hier zijn we maar in het hostel bij ons aan de overkant begonnen om 10 uur omdat ze daar een pre-party hadden. Het bleek daar dat ze een scavanger hunt hadden voor deze avond. Er waren 11 dingen/ situaties waar je een foto van moest maken met minstens 2 van je teamleden erop. Aangezien we toch niets anders te doen hadden hebben we een team gevormd met onze buren in het hostel en zijn we aan de slag gegaan. Een paar voorbeelden van waar we een foto van moesten maken:

·         Een foto met een leeuw

·         Een foto van wisselen van t-shirt met een local

·         Een foto van onverantwoord vuurwerk (en dat was er genoeg)

·         Een foto van de meest dronken persoon die we kunnen vinden

·         Een foto van jou als je straatvoedsel verkoopt.

Ja het was een leuke manier om de avond te vullen. Op een gegeven moment was het bijna 12 uur dus besloten we om onze hunt even op pauze te zetten en in een bar te gaan zitten om met een drankje het nieuwe jaar in te gaan. Het was goed dat we de tijd zelf bij hadden want er werd nergens afgeteld en toen het 12 uur was bleef iedereen gewoon zitten en door praten en werd er nergens felicitaties uitgewisseld. We zaten er even van te kijken voordat we elkaar gelukkig nieuwjaar wenste. Raar volk die Nica’s!! Het was dus niet echt een spetterende, feestende oud en nieuw maar we hebben ons zeer goed vermaakt. We hebben uiteindelijk de foto’s niet ingeleverd omdat we geen ontzettend dronken persoon konden vinden (Ja heel vreemd met oud en nieuw, dat zou in Nederland niet voorkomen). Op nieuwjaarsdag wilde we de bus naar het strand nemen maar dat was ons al afgeraden omdat het Leon dat zelfde plan had. Dus hebben we 1 januari doorgebracht met een beetje rond slenteren, genieten van het begin van de mis op het plein voor de kathedraal. Gelukkig waren we niet klaar met lunchen toen de mis begon en zijn we snel weggegaan. Toen we ’s avonds weer langs liepen om te gaan eten was de mis net afgelopen. En de volgende dag zijn we al weer vroeg vertrokken uit Leon omdat we de oversteek naar Honduras gaan maken. We wilde eens lui doen en een rechtstreekse bus nemen naar de hoofdstad van Honduras Tegucigalpa, maar er waren geen plaatsen meer dus moesten we op ons eigen houtje met de lokale bussen de grens over. We moeten ook niet te verwend worden hè!