Weer een tijdje geleden

Ja het is weer even geleden, maar we zijn van hot naar her gereisd. Het zal een lang bericht worden dankzij gebrek aan internet de laatste dagen. Ik zal het kort proberen te houden ;)

Na het schitterende Santa Fé zijn we naar Boquete gegaan. Ook een bergdorpje alleen veel meer toeristischer. Veel leuke dingen te doen als het niet zou regenen :) We hebben hier nog last van het regenseizoen maar dat is hopelijk snel over. We hebben wel gehiked maar kwamen ook hier weer nat van terug. We hebben de Quetzal trail gelopen. Een hele mooie route alleen hadden we het geluk dat één keer het pad was verdwenen (en een deel van de berg) dankzij een landslide en dat nog een keer dat het pad was verdwenen doordat een deel van de bomen om waren gevallen. Maar met wat klauteren kom je een heel eind. De andere dag hebben we gedwongen niets gedaan omdat het regende. De 3e dag in Boquete wilde we gaan rotsklimmen maar omdat het regende werd dit afgelast. Blijkbaar is het dan te glad ofzo. We hebben toen maar besloten om die dag verder te reizen naar Isla Boca Brava (aanbevolen door de eigenaar van het hostel in Boquete). En wat waren we blij dat we zijn advies hadden opgevolgd.

Isla Boca Brava ligt net buiten een National Marine Park. Er is op het eiland niet veel meer dan het hotel en wat locals. Het is er dus heerlijk rustig en veel wildlife wat ook af en toe het hotel in komt wandelen, slingeren of kruipen. Gelukkig hebben we in het hotel zelf alleen maar een wasbeer gezien en veel salamanders. Maar het beste van alles is dat het hier niet regende!!! Nou ja overdag niet in ieder geval en aangezien je 's avonds toch niet door een stadje kan slenteren maakt het niet uit dat het dan regent.

De eerste dag dat we er waren hebben we een watertaxi genomen naar Isla Bolaños. We werden gedropd op één van de drie stranden van dit mooie onbewoonde eiland. Daar hebben we een halve dag gesnorkeld en gezont totdat we weer werden opgepikt en Koen was verbrand. Met het snorkelen hebben we een paar vissen gezien. Niet zoveel omdat we niet zover van de kust zijn gegaan omdat dit mijn (Susanne) eerste keer snorkelen was en ik niet zo ver van de kust durfde :) Dat en ik ben vijf keer gestoken door iets (we denken een klein kwalletje), we hebben niets gezien behalve mijn rode plekken en bultjes. Ik vond het snorkelen toen ietsje minder leuk, maar nog steeds veel mooie vissen gezien, jammer dat we geen onderwater camera hebben. De 2e dag zijn we gaan hiken. En zoals bekend gebeurt er altijd iets tijdens het hiken. Deze keer is het gelukkig droog gebleven, maar hebben we een beetje een verkeerde route gelopen. Je kan gelukkig niet echt verdwalen op een klein eiland. We kwamen op een gegeven moment aan de kust uit terwijl dat nog helemaal niet moest en terug gaan dat hele eind hadden we ook geen zin in dus dan maar langs de kust lopen. Het vervelende is dat als het vloed wordt het strand verdwijnt. Daarom zijn we over de rotsen gelopen totdat die ophielden en overging in modder. Dus schoenen uit en lopen maar (hoe erg kan een beetje modder toch zijn). Nou knie diep moesten we 2 baaien lopen met allemaal scherpe steentjes, schelpen en honderen krabbetjes onder onze voeten. Ik voel me nog schuldig als ik aan alle krabbetjes denk die niet op tijd weg konden komen. Dit eindigde in wat schrammen en sneeën in de voeten, maar wel weer een leuk verhaal voor thuis :s We hebben tijdens de hike wel een familie howler monkeys gezien dus dat is weer een plus punt.

De dag daarop was het nog steeds heerlijk weer dus zijn we gaan kayakken. Dat wordt toch echt onderschat, in ieder geval door ons. Na 10 minuten waren mijn armen al moe, maar aangezien we net de hoek om waren de peddelt konden we natuurlijk niet al stoppen. We zijn helemaal om een eiland tegenover Boca Brava gepeddelt, maar wel van strand naar strand. Op een gegeven moment zag Koen in de verte 2 vinnen. Hij dacht dolfijnen maar aangezien het we op een zee peddelde kon hij niet met zekerheid zeggen dat het geen haaien waren. Ik heb nooit geweten dat ik zo snel kon peddelen vooral omdat de vinnen onze kant op kwamen. Op een gegeven moment zagen we de rug boven water komen en kon je zien dat het inderdaad dolfijnen waren. Ze zijn niet bij ons in de buurt gekomen maar zijn leuk gaan spelen in de grote golven verder op.

Ook aan ons verblijf op Isla Boca Brava kwam een eind en zijn we naar het Lost and Found hostel gegaan in het Fortuna Cloud Forest met een omweg langs Boquete omdat we daar onze paspoorten in de kluis hadden laten liggen. Je ziet meteen het verschil tussen strand en forest want we kwamen weer aan in de regen. Na 15 minuten stijl omhoog het forest in lopen met backpacken op had ik een niet zo'n prettig humeur wat op slag verdween toen we aankwamen bij het hostel. Het ligt midden in de bergen en bossen en heeft een schitterend uitzicht (zelf tijdens de regen) Toen we onze backpacks op de kamer hadden gelegd werden we meteen geroepen omdat er een Olingo (JAAA!!) bij het hostel aan het kijken was. Er leeft in de nabijheid van het hostel een groep white faced monkeys, 1 arrogant white faced monkey mannetje, een olingo, een kinkajou en een cacomistle en een hele lading kolibries die je om de oren vliegen. En een kinkajou genaamd Rocky die in een kooi zit omdat hij gewond is geraakt in het wild en daardoor niet meer terug kan. 's avonds hebben we Rocky geknuffeld en hij was vooral gek op Koen. Rocky wilt graag spelen en speelbijt als een jong katje. Hij is gek op ellebogen en neuzen en gaat graag op je hoofd zitten. Heerlijk beestje bijna een reden om daar heel lang te blijven.

De volgende dag hebben we een treasure hunt gedaan in de forest. We begonnen in het kleine labyrint om de eerst clue te vinden en zijn zo doende het halve forest rond gelopen voor alle clues. Als je uit eindelijk alle clues had en de geschiedenis van de Rio del Oro hebt ontcijferd won je een fles rum (waar vooral Koen blij mee was). De 2e dag hebben we een jungle hike met een locale gids genaamd Gabriel gedaan in een ander deel van het forest. Dit was voornamelijk een heel interesante hike omdat Gabriel zoveel weet te vertellen of de wildlife en de planten en dergelijke die daar voorkomen. Het blijkt dat de locals veel planten gebruiken voor allemaal verschillende medische problemen. Heel interesant om allemaal te horen. We hebben een heerlijke lunch gehad bij hem thuis (wat een ieniminie klein huisje is waar hij woont met zijn vrouw en 5 kinderen!!!!) We hebben jammer genoeg weinig wildlife gezien behalve een luiaard.

Het hostel zelf word gerund door vrijwilligers en één van die vrijwilligers is Spider Ray. Hij doet onderzoek daar naar tarantula's. Hij heeft ons een paar exemplaren laten zien, dood en levend, en vroeg ons om tijdens de hikes op te letten of we er een vonden en hem dan mee nemen. Ondanks het goede zoeken (vooral met Gabriel) hebben we er geen gevonden. Maar vlak voor het hoofd gebouw van het hostel zag Koen op een avond een blauwe wesp uit een holletje komen en riep Ray. Ray had de eerste dag een kleine verlamde tarantula laten zien en het bij behorende verhaal vertelt wat iets triggerde bij Koen toen hij die wesp zag. Was is nu het geval. Zo'n wesp gaat op zoek naar de hol van een tarantula, lokt de spin eruit en vecht ermee. Vervolgens steekt de wesp de spin om hem de verlammen. Dan sleept de wesp de spin weg van haar hol om een eigen hol te maken waar ze de spin in stopt er een eitje op legt en het holletje weer dicht stop. Het eitje wordt een larve die zich voed met de levende, maar verlamde spin en ontpopt zich tot een wesp en graaft zich uit het hol op zoek naar haar eigen spin voor haar toekomstige eitje of als de wesp een mannetje is naar een vrouwtje om te bevruchten. Ja echt het is super interesant als het verhaal zich voor je ogen afspeelt. Spider Ray was helemaal dol enthousiast omdat hij dit nog nooit had gezien en hier al 4 jaar naar op zoek was. Een hoeraatje voor Koen en een blikje bier. Ik heb er vervolgens 2 uur bij gezeten om Ray te helpen met het licht (want tuurlijk gebeurt zoiets nooit overdag). Daarom heb ik kunnen volgen dat de wesp een verlamde tarantula even groot als haar zelf met gemak een paar meter over rotsen naar een hol sleepte en vervolgens het hol dicht ging maken. Natuurlijk heeft Ray 2 dagen erna de spin met grote precisie uitgegraven met het miniscule eitje om het proces goed te kunnen aanschouwen. En mensen onze namen komen in Ray zijn paper te staan over dit onderwerp. Hij werk voor het Smitsonian en laat ons weten wanneer de paper uitkomt. HA hebben we iets bijgedragen aan de wetenschap!!!

Maar goed omdat we 4 december in Puerto Viejo in Costa Rica moeten zijn en we nog naar Bocas del Toro willen moeten we weer verder ondanks Rocky en de spinnen. En daar zijn we nu. We gingen er van uit dat omdat het aan de kust bij Isla Boca Brava mooi weer was het hier ook wel weer mooi weer zou zijn. Maar nee hoor. Het regent hier ontzettend en we hebben vandaag niet echt veel kunnen ondernemen. We zijn naar het Isla Colon (het grootste eiland van Bocas del Toro) gegaan en een beetje rondgelopen. We hopen dat het morgen (op Susanne der verjaardag) het droog zal zijn, maar zoals de weersverwachting is zit dat er niet in. Ben je in een tropisch land tijdens je verjaardag regent het nog!! Maar goed het is hier warm en het sneeuwt tenminste niet ;)

Iedereen alvast een fijne sinterklaas toegewenst!!